Қыз бала тәрбиесі қашанда қоғамның назарынан тыс қалып көрген жоқ. Атам қазақ ешбір жарғы, нұсқау жазып әуре болмай-ақ әрі қысқа, әрі нұсқа нақылдармен тәрбие тағылымының тамаша үлгісін түйіп айтып отырған. «Қыз-қонақ» деп төрінен орын беріп, қыздарды алтынның сынығына балап өсірген.
Халық арасында бойжеткен қыз ажарына қарай алтыға бөлінген.
1. Әдемі қыз – баппен сөйлеп, биязы күліп, жақсы-жаманның жөнін біліп тұратын.
2. Көрікті қыз – істі үйіріп, сөйлесе бұйырып, баурап алатын, бірден көзге түсе қоймайтын.
3. Әсем қыз – жүзі жылы, өзі ұяң, тәні нәзік.
4. Ажарлы қыз – дене бітімі жинақы, сөзі салмақты, ісі тиянақты.
5. Шырайлы қыз – көз жанары өткір, бет әлпеті бал-бұл жанған, тәні шымыр.
6. Ару қыз – бет пішіні, дене мүсіні келіскен, сөзі сыпайы, өзі әлпетті, сұңғақ бойлы, терең ойлы.